De iep of olm, in het latijn Ulmus, is een oer-Hollandse boom. Iepen voelen zich thuis in rivierenland en op vochtige veengronden en zijn bestand tegen zeewind. Dit maakte de iep populair vanaf de Middeleeuwen voor aanplant langs de grachten in Hollandse steden. Amsterdam is de bekendste ‘iepenstad’. Ook buiten de stad was de iep een algemeen voorkomende boom langs wegen, dijken, op erven en in bossen.
Iepziekte
Nederland stond dus eeuwenlang vol met iepen, maar helaas werd de iep getroffen door de iepziekte veroorzaakt door schimmels verspreid door de iepenspintkever. De iep verdween bijna, maar gelukkig gaat het inmiddels beter. Er zijn nu resistente iepensoorten ontwikkeld door verschillende soorten te kruisen. De iep wordt nu weer volop aangeplant. De fladderiep is daar één van. De fladderiep is in 2018 al in bosvakken en als laanboom in recreatiegebied Vlietland aangeplant. In 2020 zijn in Wassenaar bosvakken ingeplant met eik, beuk, els en fladderiep. Dit voorjaar is een rij Ulmus ‘Columnella’, een zuilvormige iep, aangeplant langs de Ommedijkseweg, ter hoogte van het Valkenburgse Meer. Komende herfst worden lanen in het gebied tussen Wassenaar en Katwijk aangevuld met o.a. ruwe iep.
Fladder- of steeliep
Ulmus laevis, de fladderiep is naast de gladde, de ruwe en de Hollandse iep één van de inheemse iepen. In totaal zijn er wel 40 verschillende iepensoorten en nog veel meer cultivars (kruisingen van verschillende iepensoorten). De fladderiep wordt ook wel steeliep genoemd, kan 35 meter hoog worden en is te herkennen aan de gesteelde bloemen en vruchten. De boom bloeit in maart. De bladeren zijn aanvankelijk lichtgroen, wat de iepen in het voorjaar een bijzonder frisgroene kleur geeft. In de herfst kleurt de iep geel.
Iepenfeestje rond Lammeschans
Om de iep een duwtje in de rug te geven en te vieren dat het weer goed gaat met de iep, worden na verbreding van de N206 rond het Lammenschansplein volop iepen aangeplant. Hier, op de Lammenschansweg en langs de Voorschoterweg, worden naast de fladderiep en de gladde iep, vier verschillende cultivars aangeplant. Door voor variëteit te kiezen, zijn de bomen minder gevoelig voor overdracht van ziektes. En mocht onverhoopt toch blijken dat een variant minder resistent is, valt er niet meteen een groot gat in de bomenstructuur van Leiden. Juist door veel verschillende iepen aan te planten, dragen we bij aan een gezond, duurzaam iepenbestand.
