Op woensdag 4 december vierden de ruim honderd tunnelbouwers van de RijnlandRoute en andere genodigden de jaarlijkse gedenkdag van de Heilige Barbara. Zij is de beschermheilige van mijnwerkers en tunnelbouwers. Twee priesters besprenkelden de tunnelboormachine met wijwater en zegenden het beeldje van de Heilige Barbara bij de tunnelingang met wierook en een gebed. Aannemer COMOL5 zorgde daarna met livemuziek, braadworst, kerstbomen en vuurkorven voor een gezellig samenzijn.
De startschacht van de tunnel die tussen de A4 en A44 wordt aangelegd, was aan de A4-zijde omgetoverd tot een sfeervolle Kerstlocatie. Tegen drieën verzamelden zich hier ruim honderd tunnelbouwers, plus vertegenwoordigers van de Provincie Zuid-Holland en aannemerscombinatie COMOL5. Zij schaarden zich rond de braadworstkraam en het podium, waar het beeldje van de Heilige Barbara was opgesteld.
Lange traditie
Thomas Schubert, projectmanager voor de boortunnel, sprak de aanwezigen als eerste toe. Voor wie het niet wist, legde hij uit waar de traditie van de Heilige Barbara vandaan komt. “Zij leefde aan het einde van de 3e eeuw, in Nicomedia (in het huidige Turkije – red.). Tegen de zin van haar rijke vader bekeerde zij zich tot het toen nog nieuwe, christelijke geloof. Zij werd opgesloten in een toren, maar wist te ontsnappen. Daarna hield zij zich schuil in een ondergrondse grot. Dat maakte haar tot de beschermheilige van mijnwerkers en tunnelbouwers.”
Rick Pattipeilohy, projectdirecteur van COMOL5, voegde daar een kort woordje aan toe. “We zijn hier allemaal samen vanwege een traditie die gaat over de bescherming en de veiligheid van onze mensen. Het werk hebben we er even voor stilgelegd. Dat geeft aan hoe belangrijk we dit vinden.”
De familie Mauc
De aanwezigheid van frère Jean-Jacques als één van de zegenende priesters was geen toeval. Hij is de broer van Patrick Mauc en oom van diens zonen Dimitri, Gregory en Alexis. Zij werken alle vier in het tunnelteam van de RijnlandRoute. Vader Patrick (62) komt uit de mijnbouw, en stapte over naar de tunnelbouw toen de mijnen in Frankrijk sloten. Waarom besloot hij ondergronds te blijven werken? “De mentaliteit van de collega’s. Als je in de mijn of een tunnelschacht werkt, ben je echt samen aan iets bezig. Je hebt elkaar nodig. Om het werk gedaan te krijgen, maar ook om elkaars veiligheid te bewaken. Daardoor ontstaat een bijzondere kameraadschap. Ik hecht daar veel waarde aan.”
Werk en privé
Zoon Dimitri (42) is inmiddels ook al 21 jaar werkzaam in de tunnelbouw. “Mijn vader werkte mee aan de chunnel, de tunnel onder Het Kanaal tussen Frankrijk en Engeland. Als klein jongetje zag ik op tv het moment waarop de tunneldelen vanuit beide landen aan elkaar gekoppeld werden. Het feit dat mijn vader daaraan had meegewerkt … Dat besef en die bijzondere gebeurtenis hebben mij geïnspireerd om ook voor dit werk te kiezen.”
De Maucs houden werk en privé wel strikt gescheiden. “Soms hebben we tijdens het werk met elkaar te maken en is er wel eens sprake van een professioneel meningsverschil. Maar als we bovengronds zijn, hebben we het er niet meer over. Zo houden we het gezellig.” Hoe bijzonder is het eigenlijk dat de vader en zijn drie zoons samen op hetzelfde project zitten? “Het is voor het eerst”, aldus Dimitri. “Mijn vader zal toch binnenkort wel eens met pensioen gaan, dus het is voor ons heel bijzonder dat wij hier nu met zijn allen op de RijnlandRoute werken. Ik ben blij dat het er nog van gekomen is!”
Erg fijn om alles te lezen hoe ver jullie zijn,ik kan het boren wel horen,maar weet dat als hij klaar is over is!
Petje af voor al de werkers!
Gr Mvr.J Smit.