De grote kattenstaart (Lythrum salicaria) is een buitenbeentje in deze flora-verzameling. Het is geen boom of struik, maar een oeverplant. De kattenstaart groeit van nature in natte graslanden, moerassen en langs de waterkant. De kattenstaart zetten we in het zonnetje als vertegenwoordiger van alle bloeiende oeverplanten die langs de RijnlandRoute ingezaaid zijn. Naast de kattenstaart zijn dat gele lis, watermunt, gewone engelwortel, echte koekoeksbloem, moerasandoorn, wolfspoot, grote wederik en grote ratelaar.
Kattenstaart trekt veel insecten aan; bijen, hommels, vlinders en kevers. Er is zelfs een wilde bij die voor nectar en stuifmeel volledig afhankelijk is van de kattenstaart, de zeldzame Kattenstaartdikpootbij. Die populariteit bij insecten is waarom de kattenstaart extra ingezaaid is; om een bijvriendelijke RijnlandRoute te maken. Er is advies aangevraagd bij de Helpdesk Bijenlandschap (Wageningen Environmental Research en EIS Kenniscentrum Insecten) met het doel alle nieuwe aanplant zoveel mogelijk te laten bijdragen aan een beter leefgebied voor insecten. Die insecten vormen op hun beurt weer voedsel voor o.a. vogels en vleermuizen en dragen zo bij aan nog meer biodiversiteit.
Langs de buitenkant van de verdiepte ligging van de N434 ligt een verdiepte strook, de plasdraszone. Hier zou aanvankelijk alleen riet aangeplant worden. De Wijkraad Stevenshof had daar bezwaar tegen. Riet wordt behoorlijk hoog en zo zou de weg ongewild herkenbaar worden in het landschap. Het bijenadvies én de wens van de Wijkraad sloten perfect op elkaar aan. Langs de ‘Stevenshofzijde’ worden nu oeverplanten ingezaaid in plaats van riet aangeplant. Langs de polderzijde laten we oeverplanten spontaan ontstaan. Daarbij houden we in de gaten dat de gewenste soorten zich vestigen en passen indien nodig het beheer aan. Op een aantal andere plekken wordt wel riet aangeplant als afscherming van de tunnelbakrand, zoals rond het aquaduct.
Grote kattenstaart is een prachtige opvallende plant met roze/paarse trosvormige bloemen en bloeit van juni tot en met september. De plant wordt 70 tot 120 cm hoog. De bladeren lijken op wilgenblad, vandaar de soortnaam ‘salicaria’ (salix is wilg). In de herfst sterft de plant bovengronds af. In de lente loopt de plant weer uit vanuit de opgeslagen reserves in de ondergrondse delen. Kattenstaart kan ook prima als decoratieve vaste plant een plekje in de tuin krijgen. Dan wel bij voorkeur in een zonnige hoek, want de kattenstaart wordt graag in het zonnetje gezet…
